CUDOWNA FIGURA » Informacje

Sercem leśniowskiej świątyni jest 70 – centymetrowa lipowa figurka Najświętszej Maryi Panny, pochodząca z XIV wieku.

Według legendy, historia figurki miała swój początek w roku 1382. Wtedy to, piastowski książę Władysław Opolczyk, powracając z Rusi na Śląsk wiózł do Częstochowy obraz Czarnej Madonny. Na miejsce odpoczynku wybrał polanę na terenie dzisiejszego Leśniowa. Tego roku lato było tak upalne, że wyschły wszystkie okoliczne źródła. Spragnieni i wyczerpani wędrowcy po bezskutecznym poszukiwaniu wody, zaczęli modlić się za wstawiennictwem Maryi. I stało się… Wytrysnęło obfite źródło dając początek potokowi, który przyniósł orzeźwienie spragnionym rycerzom. Książę Władysław pojechał dalej, ale w dowód wdzięczności pozostawił przy źródle wyciosaną z drewna kapliczkę, a w niej najcenniejszy dar, figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Maryja odziana w różową sukienkę i niebieski płaszcz, z odcieniami srebrnego, niesie na swym prawym ramieniu Dzieciątko Jezus. Maleńki Syn Boga unosi swą rączkę w geście błogosławieństwa. Postać Madonny zdaje się lekko pochylać pod ciężarem Jezusa. Pomimo tego, na Jej obliczu jaśnieje delikatny uśmiech.

Stan zachowania figury z punktu widzenia konserwatorskiego jest bardzo dobry. W XIX wieku została przemalowana w technice olejnej. Została wtedy usunięta pierwotna polichromia. Zachowane z tyłu figury resztki złoceń świadczą, że szaty Madonny były prawdopodobnie złocone. Zdaniem historyków sztuki figurka Matki Boskiej Leśniowskiej należy w ikonografii do tzw. stylu Pięknych Madonn. Styl ten charakteryzuje się idealizowanym realizmem i przejawia się w doskonałym odwzorowaniu ludzkiego ciała, i wyeksponowaniu treści emocjonalnych. Figura leśniowskiej Madonny pierwotnie umieszczona była w drewnianej kapliczce koło źródła. Wzrost kultu maryjnego na ziemi leśniowskiej przyczynił się do przeniesienia figurki do murowanego kościoła. Obecnie figura umieszczona jest w późnobarokowym ołtarzu.